Sportrevalidatie

De ene sportblessure is de andere niet en elke blessure vraagt dan ook om een individueel toegepaste behandeling. Zo vraagt een voorste kruisbandletsel bij een voetballer een andere benadering dan bij een marathonloper. De basis van de behandeling in de acute fase kan in principe hetzelfde eruit zien.

Wanneer de sporter actief belastbaar is, zal de verdere invulling van de behandeling wezenlijk verschillen. Het gaat dan om sportspecifieke eigenschappen die getraind dienen te worden. De marathonloper is bijvoorbeeld gebaat bij opbouw van duurvermogen, terwijl de voetballer veel meer op explosiviteit dient te trainen.

 

Hoofddoel van sportrevalidatie is altijd om de belastbaarheid van de sporter op het niveau te krijgen van voor de blessure en liefst zelfs hoger. De revalidatie is met name actief. De basis bestaat uit conditie-, kracht- en coördinatietraining. Daarnaast richt de behandeling zich op trainings- en wedstrijdbelasting en het adequaat omgaan met de juiste trainingsschema’s.

Belangrijk onderdeel van de revalidatie is inzicht krijgen in de ontstaanswijze en voorkoming van de blessure, zodat tevens een preventieve werking van dit traject uitgaat.